ปรับพฤติกรรมลูกด้วยวิธีการขอเวลานอก (Time out)

เพื่อให้เด็กรู้จักสงบสติอารมณ์ หลักการของการขอเวลานอกก็คือ เวลาที่เด็กมีพฤติกรรมเอาแต่ใจตัวเอง โมโห หรือ หงุดหงิด ผู้ปกครองก็จะแยกตัวเด็กออกมาจากสิ่งของที่กำลังทำอยู่ โดยให้มานั่งอยู่คนเดียวในช่วงเวลาสั้นๆ โดยที่ผู้ปกครองคอยดูอยู่ห่างๆ วิธีการนี้เหมาะที่จะใช้กับเด็กในช่วงอายุ ๒ - ๓ ขวบ เนื่องจากเป็นวัยท่ีเริ่มรู้จักการรักษากฎต่างๆวิธีการดูว่าลูกรู้จักการ รักษากฎแล้วหรือยังก็คือ ดูว่าลูกสามารถจับผิดพ่อแม่เมื่อพ่อแม่ไม่ทำตามกฎที่ครอบครัวไว้ เช่น ถ้าพ่อแม่ห้ามกินขนมบนที่นอนหากลูกมาเห็นพ่อแม่กินอยู่แล้วพูดว่า “แม่กินขนมบนที่นอนไม่ได้ ”นั่นแสดงว่าลูกรู้จักกฎและการรักษากฎแล้ว การเริ่มใช้วิธีขอเวลานอกนั้น ถ้าลูกมีพฤติกรรมที่ไม่เชื่อฟังหรือมีพฤติกรรมก้าวร้าว พ่อแม่สามารถพูดกับลูกว่า “เรามาพักเวลานอกด้วยการอ่านหนังสือกันดีกว่า”ลักษณะนี้เรียกว่า possitive time out หรือการขอเวลานอกในแง่ดี เป็นวิธีแยกเด็กออกมาจากกิจกรรมที่ทำให้เขาหงุดหงิด อย่างไรก็ตาม การใช้วิธีขอเวลานอกควรอธิบายให้เด็กฟังก่อนตั้งแต่ยังไม่เกิดพฤติกรรมที่ ไม่เหมาะสมโดยบอกเขาว่า “ถ้าลูกดื้อมาก ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ แม่จะให้

ขอเวลานอก ลูกจะต้องมานั่งอยู่บนเก้าอี้เฉยๆสักแป๊บนึง จนกว่าลูกจะใจเย็นลง”สำหรับระยะเวลาที่ใช้นั้นขึ้นอยู่กับอายุของ เด็ก สำหรับเด็กอายุ ๒ ขวบ ควรเริ่มจากระยะเวลาสั้นๆ เช่นประมาณ ๓๐ วินาที หรือ ๑ นาที ระยะเวลาที่เหมาะสมอาจจะดูเป็นกรณีไป เวลาที่ดีควรเป็นเวลาที่พอประมาณ ให้เด็กสามารถสงบสติอารมณ์ได้ ไม่ควรนานเกินไปจนทำให้เด็กหงุดหงิดเพราะรู้สึกว่าต้องนั่ง