หนังสือภาพสำหรับเด็ก
ทาดาชิ มัตษุอิ ปรมาจารย์ด้านหนังสือภาพสำหรับเด็ก กล่าวถึงเจตนาของหนังสือสำหรับเด็กไว้อย่างง่ายๆ ในการปาฐกถาที่กรุงเทพฯ เมื่อกว่า ๒๐ ปีที่แล้วว่า
“สิ่งของใกล้ตัวในชีวิตประจำวันของเด็กที่ขาดเสียมิได้คือ ‘ดินสอ’ ดินสอหนึ่งแท่งนั้นมีที่มา ทั้งที่เกี่ยวกับการผลิต ผลิตโดยใคร ที่ไหน ด้วยวิธีการอย่างไร กว่าจะมาถึงมือผู้ใช้"
"เมื่อ(หนังสือ)ตามไปถึงแหล่งผลิตก็ได้พบชีวิตของชาวเหมืองที่ศรีลังกา เป็นผู้ขุดแร่คาร์บอน คนงานทำงานในป่าที่อเมริการวมทั้งครอบครัวของเขาเป็นคนตัดต้นไม้ วัตถุดิบเหล่านั้นถูกขนส่งมาทางเรือและรถบรรทุก เราก็ได้รู้ถึงระบบการขนส่ง รวมถึงชีวิตครอบครัวของคนเหล่านั้น จนกระทั่งวัตถุดิบถูกส่งมาถึงญี่ปุ่น ผ่านขบวนการผลิตต่างๆ ทำให้รู้จักครอบครัวของคนงานโรงงานดินสอ ในที่สุดดินสอก็ไปวางเรียงอยู่ในร้านขายดินสอ”
ในความเป็นมนุษย์ จึงมีความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับมนุษย์และสรรพสิ่งอิงอาศัยซึ่งกันและกัน การเปิดโอกาสให้เด็กๆได้ซาบซึ้งเรียนรู้ รับรู้ถึงความแตกต่างและความเชื่อมโยงโดยหนังสือ จึงเป็นวิธีเดียวที่จะสร้างให้หัวใจของพวกเขาเติบใหญ่ หนังสือที่สามารถสร้างความซาบซึ้งให้แก่เด็ก จึงมีทั้งจริตอันเป็นสากลของเด็กๆ มีภาษา มีสาส์นของความดีงาม มีความรักอันเป็นสิ่งที่เด็กๆทุกแห่งหันมองหา"
อนึ่ง หนังสือภาพสำหรับเด็ก เกิดขึ้นในประเทศไทยเมื่อประมาณ ๓๐ ปีที่แล้ว จึงยังมีอายุไม่ยาวนานนัก แม้ว่าเราจะเห็นหนังสือเหล่านี้ตีพิมพ์ออกมามากมายในระยะหลังๆนี้ แต่ยังมีน้อยที่สามารถอยู่กับเด็กๆไปจนโตแล้วส่งต่อให้เด็กๆรุ่นต่อไปได้เมื่อถึงวันที่มีลูกเอง พ่อแม่จึงต้องเลือกซื้อหนังสือ ด้วยการหาข้อมูลก่อน เพราะการมีหนังสือดีจำนวนน้อย ดีกว่ามีจำนวนมากแต่ขาดคุณภาพ
