มาเล่นด้วยกันนะ

‘มาเล่นด้วยกันนะ’  เป็นผลงานของมารี ฮอลล์เอทส์ นักเขียนผู้เป็นเจ้าของหนังสือที่เป็นสมบัติของโลกหลายเล่ม ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาจนถึงปัจจุบัน เฉพาะเล่มนี้ก็ยาวนานกว่า 63 ปีแล้ว (1955) และแม้ยุคสมัยของความเงียบที่เป็นเรื่องราวดังปรากฏในหนังสือเล่มนี้จะค่อยๆหายไปจากชีวิตของเด็กๆ แต่หนังสือยังคงอยู่มาได้อย่างมั่นคง

ผู้คนจำนวนมากมักจะเข้าใจว่ากิจกรรมการเรียนรู้ของเด็กๆนั้นจะต้องกระตือรือร้นมีเสียงดังอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็คงจะไม่ถูกเสียทั้งหมดเพราะเด็กๆ ไม่ได้ต้องการทำกิจกรรมสียงดังตลอดเวลา การได้ทำอะไรด้วยความสงบเงียบและเป็นสุขนั้นปราชญ์บอกว่าเป็นเบื้องต้นที่จะนำเด็กไปสู่ความซาบซึ้ง จากความซาบซึ้งจะกลายเป็นความประทับใจอันนำไปสู่ความละเอียดอ่อนซึ่งเป็นคุณสมบัติเบื้องต้นของความเป็นมนุษย์

ทาดาชิ มัตษุอิ ปรมาจารย์ด้านหนังสือภาพ กล่าวไว้ว่า การเลี้ยงดูเด็กนั้นไม่ควรให้อยู่ในที่เสียงดังหนวกหูและมีแต่ความวุ่นวาย เช่นในบ้านที่มีเสียงวิทยุโทรทัศน์ดังลั่นทั้งวัน ซึ่งทำให้เด็กขาดสมาธิ เด็กที่อยู่ในสภาพแวดล้อมอันวุ่นวายและขาดพลังสมาธินั้น แม้พ่อแม่พยายามเร่งรัดใส่ความรู้เข้าไปเด็กก็รับไม่ได้ ทำให้พ่อแม่ยิ่งว้าวุ่นใจ ส่งผลให้เด็กยิ่งขาดสมาธิมากขึ้น อารยธรรมและความคิดของมนุษยชาตินั้นเกิดจากความเงียบและความว่าง ความเงียบจึงจำเป็นสำหรับชีวิตเด็ก

ภาพเด็กหญิงตัวเล็กภายใต้แสงแดดอบอุ่นยามเช้า เดินไปทุ่งหลังบ้านตามลำพัง ดูดอกไม้ พูดคุยกับแมลง และเล่นกับเหล่าสัตว์ช่างดูไม่มีอะไรเสียเลย ราวกับคำรำพึงรำพันของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น แต่ความสงบของภาพและเรื่องราวนั้น ทำให้ต้องตั้งสมาธิค่อยๆติดตามเสียงรำพึงของเด็กหญิงตัวน้อยๆ เข้าไปในท้องทุ่ง ผ่านพงหญ้แล้วมองดูดอกไม้เล็กๆในมือของเธอท่ามกลางแสงแดดอบอุ่น แล้วนั่งรอคอยอย่างสงบ นิ่ง อดทน ไม่ช้าเหล่าเพื่อนทั้งหลายก็กลับมาอย่างช้าๆ เงียบๆ

เรื่องราวช่างดูง่าย เงียบ และไม่มีอะไรเลย แต่เป็นบรรยากาศที่ผู้อ่านจะต้องสร้างให้เกิดขึ้นแก่เด็ก เพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าถึงหนังสือได้อย่างลึกซึ้ง ดังที่ ทาดาชิ มัตษุอิ กล่าวไว้อีกเช่นกันว่า หนังสือของมารี ฮอลล์ เอทส์ นั้นแตกต่างจากหนังสือส่วนใหญ่เพราะต้องใช้สมาธิ ผู้อ่านต้องอยู่ในความสงบร่วมกับเด็กๆ หนังสือของเธอไม่ใช่หนังสือที่อ่านแล้วเด็กจะสนุกสนานขึ้นมาได้ทันทีทันใด ต้องใช้เวลาเพราะเป็นหนังสือลึกซึ้ง

กล่าวกันว่านอกจากความเป็นนักกิจกรรมทางสังคมแล้ว มารี ฮอลล์ เอทส์ ยังเป็นศิลปินทั้งชีวิตและจิตใจ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นและประสบในชีวิตจึงสะท้อนออกมาในงานของเธอเสมอ เราสัมผัสได้ทั้งจากหนังสือเล่มนี้และเล่มอื่นๆของเธอ เพียงแต่แตกต่างจากนักประพันธ์คนอื่นตรงที่เธอสะท้อนออกมาในหนังสือภาพสำหรับเด็กซึ่งไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก