โจโจเจ้าป่ากับมงกุฎรังนก

โจโจ คือ เจ้าป่าผู้น่าเกรงขามใครๆต่างก็ยำเกรง แม้เพียงโจโจย่างกายผ่านแต่ไม่มีสัตว์ตัวใดล่วงรู้ความลับของเจ้าป่า ว่าแท้จริงเขากำลังอ่อนล้าหูตาฝ้าฟางสิ้นเรี่ยวแรงและรู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน  เวลาเดียวกันนั้นโจโจได้พบกับแม่นก ผู้เพิ่งสูญเสียไข่ฟองน้อยถึงหกฟอง

เมื่อผู้สูญเสียทั้งสองได้พบกัน ต่างแบ่งปันสิ่งที่เหลืออยู่มิตรภาพอันยิ่งใหญ่จึงเริ่มต้น กำลังกายและกำลังใจที่คล้ายจะเหือดหายกลับคืนสู่ทั้งคู่อย่างรวดเร็วและพร้อมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เปี่ยมด้วยพลังและความหวัง

เนื้อหาของหนังสือเรื่อง โจโจเจ้าป่าฯ มีความลึกซึ้งให้ความรู้สึกที่ซาบซึ้งและอ่อนโยน เด็กๆจะได้เห็นผู้ยิ่งใหญ่ที่รู้จักรักและเอื้อเฟื้อต่อผู้ที่เล็กกว่ามาก ส่วนผู้น้อยเช่นแม่นกก็ได้วางไข่เล็กๆ รุ่นใหม่บนมงกุฎ ที่ถือว่าเป็นสัญลักษณ์สูงสุดของอำนาจ หากแม่นกตัวเล็กๆไม่มีความกล้าหาญเสียแล้ว เธอคงไม่อาจปกป้องไข่น้อยของตัวเองได้ดีเท่ากับฝากไว้บนมงกุฎของเจ้าป่า เด็กๆ สามารถเรียนรู้ในสิ่งที่อธิบายยากได้เข้าใจง่ายๆ ว่าหากทุกชีวิตเอื้อเฟื้อต่อกันแล้วก็จะสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

จุดที่โดดเด่นที่สุดของหนังสือเล่มนี้ คือ ภาพที่มีพลังมีอารมณ์อันหลากหลาย หากมองเพียงผ่านๆจะไม่เห็นรายละเอียดเท่าใดนัก จึงอยากแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่ค่อยๆเปิดหนังสือช้าๆทีละหน้า จุดแรกที่น่าสังเกต คือ สายตาของเจ้าป่าที่แสดงอารมณ์ในทุกๆหน้า ตั้งแต่เริ่มเรื่องเจ้าป่าแสดงสายตาของผู้แข็งแกร่งสมเป็นเจ้าป่าที่ใครๆต่างยำเกรง  ส่วนหน้าถัดมาเมื่อเจ้าป่าเฝ้ามองเงาของตัวเองในนำ้เป็นสายตาของเจ้าป่าผู้เหงาหงอยอย่างสิ้นเชิง

และหลังจากที่โจโจเจ้าป่าได้พบกับแม่นกแล้ว สายตาของเจ้าป่าก็เปลี่ยนแปลงไปนับแต่นั้น คงเหลือแต่สายตาและกริยาท่าทางที่อ่อนโยนตลอดจนจบเรื่อง ส่วนโครงสีที่ใช้ก็น่าสนใจมากเช่นกัน เราจะเห็นฉากที่มีสีระบายเข้มเต็มอยู่ถึงสามหน้าคู่ เป็นฉากที่เจ้าป่าเริ่มอาสาปกป้องไข่ฟองน้อย เป็นช่วงเวลาแห่งความระแวดระวังและความรับผิดชอบในบรรยากาศที่กดดัน ทั้งสภาพอากาศและสัตว์ที่คอยหมายจ้องจะมาโขมยกินไข่นก

จนเมื่อไข่ฟองน้อยฟักออกเป็นลูกนกน้อยๆ สีก็เปลี่ยนมาเป็นสว่างและสดใส ดูมีความหวังทันที พร้อมกับประโยคกินใจว่า  “ลูก นกทั้งเจ็ดพากันส่งเสียงร้องเพลงอยู่รอบๆ แผงคอ....แม้เวลานี้ โจโจเจ้าป่าจะมองไม่ค่อยเห็น...แต่เขายังสามารถได้ยินเสียงต่างๆ อย่างชัดเจน โจโจเจ้าป่าจึงชอบนั่งนิ่งๆ คอยฟังบรรดาลูกนกส่งเสียงร้องจิ๊บๆ อย่างสุขใจ”

โจโจเจ้าป่ากับมงกุฎรังนก เป็นหนังสือเก่าแก่ของประเทศญี่ปุ่น ตีพิมพ์ครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นเมื่อปีพ.ศ. ๒๕๐๓ หรือ ๕๐ มาแล้ว นับเป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กรุ่นกลางค่อนไปทางยุคเริ่มต้นของญี่ปุ่น ภาพวาดลงบนผืนผ้าใบซึ่งเป็นผลงานชั้นครู ขณะเดียวกันก็ดูเป็นภาพง่ายๆ คล้ายเด็กวาด มีการออกแบบจัดวางภาพและตัวหนังสืออย่างลงตัวและดูทันสมัย แม้เวลาผ่านมาแล้วถึงครึ่งศตวรรษก็ตาม