ควรรับหนังสือบริจาคหรือไม่

เป็นคำถามที่หลายคนลืมถามและหลายคน ที่มีประสบการณ์ลืมตอบเพราะคิดว่าคงไม่สำคัญเท่าใดนัก แต่ที่จริงมีความสำคัญมากทีเดียวเพราะผู้บริจาคหนังสือก็ลืมไปว่าใครเป็นผู้ ใช้หนังสือ จึงบริจาคสิ่งที่ตนไม่ประสงค์จะเก็บไว้ในบ้าน หรือไม่มีที่เก็บแต่จะทิ้งเสียก็เสียดาย ผู้บริจาคถือว่าเผื่อจะได้ประโยชน์ แต่ปรากฏว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้นเพราะห้องสมุดแต่ละแห่งมักมีเป้าหมายของตนเอง ห้องสมุดสำหรับเด็กก็อยากได้หนังสือภาพและวรรณกรรมเป็นต้น ดังนั้นหนังสือบริจาคเกือบทั้งหมดจึงไม่ได้ถูกใช้ประโยชน์

สมาคมไทสร้างสรรค์เป็นองค์กรหนึ่ง ที่ไม่เคยขอรับบริจาคหนังสือแต่ก็มีผู้มีจิตใจอันเป็นกุศลบริจาคหนังสือภาพ และวรรณกรรมมาให้อยู่บ้างซึ่งก็เกิดประโยชน์เพราะทราบว่าทางสมาคมฯต้องการ หนังสืออะไร

หน่วยงานหลายแห่งก็มักจะเข้าใจว่า สิ่งสำคัญในการก่อตั้งห้องสมุดคือการได้มาซึ่งอาคาร-โรงเรือน โดยฝากความหวังเกี่ยวกับหนังสือไว้ที่การรับบริจาค ผลปรากฏว่ามีอาคารห้องสมุดมากมายที่เต็มไปด้วยหนังสือเก่าที่ไม่น่าสนใจ ขาดพลังดึงดูด และหลายแห่งก็มีแต่อาคาร ไม่มีหนังสือ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเสียดายเพราะหัวใจหลักของห้องสมุดคือหนังสือ แต่ก็ไม่มีอยู่ ประสบการณ์ของสมาคมฯพบว่าอาคารมูลค่าประมาณหนึ่งแสน ถึงหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทนั้นเพียงพอแล้วที่จะเป็นห้องสมุดสำหรับเด็ก แต่ต้องไม่ลืมที่จะจัดงบประมาณไว้สองแสนถึงสองแสนห้าหมื่นบาท เพื่อซื้อหนังสือ และหากการจัดซื้อกระทำอย่างตรงไปตรงมา ก็จะได้หนังสือที่ดีเป็นจำนวน หนึ่งพันห้าร้อยถึงสองพันเล่ม ซึ่งเพียงพอสำหรับเด็กๆในหลายหมู่บ้านทีเดียว